Uchwyt spawalniczy chłodzony przepływającym gazem składa się z wielu elementów. Jedne są widoczne, drugie zaś schowane wewnątrz pod warstwą gumy ochraniającą je przed czynnikami zewnętrznymi i produktami powstającymi podczas pracy. Zapewne większość z nich jest wszystkim znana a co budową i zasada działania niektórych ciężko dostępnych części?

Opierając się na dostępnych na rynku uchwytach spawalniczych postaram się przybliżyć ich budowę…

Poniżej przedstawiono schemat uchwytu spawalniczego. Warto wspomnieć, iż standardowe długości przewodów to 3; 4 i 5m.

Na poniższym zdjęciu ukazano przekrój omawianego przewodu spawalniczego; oprócz elementów ukazanych powyżej na schemacie, widzimy dodatkowo dwu-żyłowy kabel (o barwie brązowo białej) łączący przycisk ze złączem scalonym.

Przewód jest „nierozbieralny” i niestety nie ma możliwości wymiany konkretnych elementów tak jak w przypadku uchwytu chłodzonego cieczą. Poszczególne części są zatopione w gumowym płaszczu ochronnym podobnie jak przewody spotkane w elektryce. W razie uszkodzenia przewodu należy go wymienić na nowy… (przykłady uszkodzeń można zobaczyć tutaj).

Palnik (korpus uchwytu spawalniczego) jest elementem często narażonym na uszkodzenia spowodowane błędem, niekorzystnym zbiegiem okoliczności czy po prostu gapiostwem pracownika (uderzenie, zagniecenie – czytaj).

Złącze scalone pozwala przekazać poszczególne czynniki robocze (gaz osłonowy itd.) od urządzenia spawalniczego do przewodów.

Nie można tutaj pominąć przycisku załączającego bez którego proces spawania nie mógłby się odbyć.

Główne części eksploatacyjne palników (korpusów uchwytów spawalniczych).

Z doświadczenia można dodać, że w przypadku uszkodzenia sprężyny (skrócenia) dysza gazowa zaczyna być wahliwa (otwór wylotowy dyszy nie okrywa się z wychodzącym drutem spawalniczym).

Należy podkreślić, iż prawidłowa realizacja procesu spawalniczego jest ściśle powiązana z odpowiednią eksploatacją uchwytu spawalniczego poprzez m.in. :

• zastosowanie średnicy końcówki prądowej do danego drutu spawalniczego,
• zastosowanie właściwego prowadnika drutu,
• kontrolę ewentualnych nieszczelności mieszanki osłonowej i przeciwdziałanie temu zjawisku,
• dbałość o poszczególne elementy przewodu spawalniczego,
• regularne oczyszczanie uchwytu z zanieczyszczeń i produktów ubocznych procesu.

W związku, z mniejszą ilością elementów znajdujących się w samym przewodzie, jest on smuklejszy a także lżejszy w porównaniu do chłodzonego cieczą. Jest jednak coś za coś, czyli nie nadaje się do spawania wysokimi natężeniami prądu (dochodzi wówczas m.in. do spalenia, zwęglenia izolacji znajdującej się pomiędzy wewnętrzna i zewnętrzną częścią dyszy gazowej).